Zrozumieć i zwalczać zespół suchego oka – rozpoznawanie symptomów, przyczyn i dostępne metody leczenia
Ekspertom w dziedzinie okulistyki nie jest obca świadomość, że zespół suchego oka to dolegliwość, która stanowi częstą przeszkodę w codziennym funkcjonowaniu wielu osób. Jednakże, pomimo swojej powszechności, diagnozowanie tego problemu przez specjalistów pozostaje na nieszczęście rzadkością. Wiedza na temat symptomów zespołu suchego oka, a także momentu, kiedy konieczna jest wizyta u specjalisty, może jednak skutecznie zmniejszyć związany z tym dyskomfort. Również warto mieć świadomość możliwości leczenia tej choroby, które oferuje nowoczesna medycyna.
Niemal od 5 do 34% całej populacji globalnej doświadcza objawów zespołu suchego oka – tak wynika z danych epidemiologicznych. Ryzyko występowania tego schorzenia rośnie wraz z wiekiem – według jednego z badań przeprowadzonych w Indiach spośród badanych sześćdziesięciolatków ponad połowa (54,3%) cierpiała na suchość oczu. Istotnym czynnikiem podnoszącym ryzyko wystąpienia problemu jest również płeć żeńska, przeprowadzone w przeszłości operacje okulistyczne oraz niedobory dietetyczne.
Zespół suchego oka jest zdefiniowany jako zakłócenie stabilności filmu łzowego, objawiające się wieloma symptomami specyficznymi dla tej dolegliwości. Najbardziej charakterystycznymi z nich są: uczucie kłucia, drapania lub szczypania w oku (często porównywanego do efektu piasku w oku), obecność wydzieliny włóknistej w kącikach oka i na powiekach, nadwrażliwość na światło, zaczerwienienie oka, uczucie obecności ciała obcego w oku, trudności z noszeniem soczewek kontaktowych, problemy z widzeniem podczas jazdy samochodem w nocy, rozmazane widzenie lub uczucie zmęczonych oczu oraz nadmierne łzawienie.
Choć ostatni z wymienionych symptomów może wydawać się sprzeczny z pojęciem suchego oka, stanowi on naturalną reakcję odbronną organizmu na patologiczne wysuszanie oczu. Jeżeli u siebie zaobserwujesz kilka z tych objawów, warto skorzystać z konsultacji u okulisty. Diagnostyka zespołu suchego oka opiera się na kompleksowym badaniu, które zawiera wywiad środowiskowy oraz tzw. test Schirmera. Podczas tego testu, lekarz umieszcza w worku spojówkowym pasek bibuły, a po upływie 5 minut ocenia długość paska nawilżonego przez łzy. Pozwala to na określenie ilości wydzielanej wodnej części łez. Inne badania, które mogą być przeprowadzone w celu potwierdzenia zespołu suchego oka, to testy barwnikowe oceniające jakość łez, pomiar osmolarności łez oraz pobranie próbki łez do identyfikacji markerów chorób oczu.
