Rola i znaczenie arteriografii w diagnostyce chorób naczyniowych
Arteriografia to procedura medyczna z grupy badań angiograficznych, która ma kluczowe znaczenie dla oceny kondycji pacjenta. Umożliwia identyfikację wielu dolegliwości, takich jak choroba niedokrwienna serca, zakrzepy w tętnicach kończyn dolnych, tętnicach nerkowych, płucnych czy mózgowych, a także innych schorzeń. Badanie to daje lekarzom możliwość zobrazowania wnętrza naczyń krwionośnych oraz organów w kontekście ich ukrwienia.
Chociaż terminy angiografia i arteriografia są czasami używane wymiennie, te dwa badania nie są identyczne. Angiografia odnosi się do obrazowania całego układu krwionośnego, podczas gdy arteriografia koncentruje się na określonych obszarach ciała. Najczęściej badanie to obejmuje aortę, tętnice nerkowe, naczynia mózgowe oraz tętnice wieńcowe.
Arteriografia jest procedurą inwazyjną, więc jej wykonanie wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. Decyzję o przeprowadzeniu badania podejmuje lekarz prowadzący pacjenta. W trakcie procedury często przeprowadza się angioplastykę, która ma na celu usunięcie blokady w zwężonym lub zamkniętym naczyniu krwionośnym. Możliwe jest także wszczepienie stentu, małej protezy w formie rurki wykonanej z biokompatybilnego materiału, która pomaga utrzymać prawidłowy przepływ krwi.
Arteriografia jest często wykorzystywana do diagnozowania zwężeń i zatorów naczyń krwionośnych, tętniaków i nowotworów. Jest szczególnie przydatna w diagnostyce choroby niedokrwiennej kończyn oraz dla oceny stanu tętnic mózgu po udarze. Badanie to pozwala na wykrycie ostrego niedokrwienia kończyny dolnej oraz jest zalecane w przypadku podejrzenia rozwarstwienia lub deformacji tętnic. Arteriografia może być również skorelowana z rezonansem magnetycznym głowy, jeśli istnieje podejrzenie guza mózgu. Przed przeszczepem organu, często przeprowadza się arteriografię tętnic nerkowych, aby ocenić, czy narząd jest w odpowiednim stanie.
Procedura ta jest przeprowadzana tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Pacjent powinien poinformować lekarza o jakichkolwiek niedawnych chorobach, alergiach czy przyjmowanych lekach i suplementach.
