Dziwaczne prawa pochodzące ze starożytnego Rzymu

Nie możemy zapomnieć o tym, że starożytny Rzym przyczynił się do rozwoju dzisiejszego społeczeństwa na setki różnorodnych sposobów zarówno pośrednich, jak i bezpośrednich. Widzimy wpływy Rzymu na architekturę, naukę, medycynę, codzienne życie, jednak co najważniejsze antyczni wywierali ogromny wpływ również na kształtowanie się prawa. Rządy nawet w dzisiejszych czasach często opierają się na podstawach prawnych pozostawionych przez Republikę Rzymu. Nie bez powodu wszyscy korzystali z ich pomysłów podczas rozwoju. Republika Rzymska była niezwykle rozwinięta jak na swoje czasy.

Do tej pory jesteśmy zdumieni, że już w tamtych czasach przeprowadzali operacje na otwartym mózgu lub mieli dostęp do hydrauliki pozwalającej na montowanie przepływu wody w pomieszczeniach wewnątrz różnych starożytnych budynków. Zrozumienie warunków sanitarnych i dostosowanie odpowiednich prawa do życia w społeczeństwie pozwoliło im przekroczyć milionową liczbę obywateli w kraju, co było niezwykle imponującym rozwojem jak na antyczne możliwości. Pomówmy jednak nieco na temat szalonych praw w antycznym Rzymie.

Dziwaczne prawa i zwyczaje stosowane w starożytnym Rzymie

Pomimo ogromnego i niezwykle szybkiego rozwoju ich filozofia i spojrzenie na życie codzienne było znacznie poróżnione od dzisiejszych poglądów. Warto na przykład zwrócić uwagę na to, że niektóre z kolorów mogły zostać prawnie zarejestrowane dla elit. Przykładem było noszenie purpury. Zwykli obywatele nie mogli sobie pozwolić na to, aby nałożyć na siebie purpurowe ubrania. Były one zakazane przez prawo.

Prawa sumptuaryczne zostały uchwalone, aby uniemożliwić zwykłym obywatelom uzyskanie odzieży lub towarów wykonanych z pewnych materiałów w celu wzmocnienia hierarchii społecznej. Dzięki temu o wiele łatwiej rządy mogły utrzymać różnice pomiędzy bogatymi i biednymi obywatelami zamieszkującymi Republikę Rzymu. Wiedzieliście o tym, że kobietom w starożytnym Rzymie zgodnie z prawem nie wolno było płakać na pogrzebach? W tym celu czasami na przestrzeni dziejów Europy korzystano z usług profesjonalnych żałobników, którzy oddawali cześć osobie zmarłej. Miało to również ogromne podłoże materialne. Ponieważ im więcej osób opłakiwało śmierć danej osoby, tym lepiej była ona później zapamiętana w społeczeństwie.