Analiza Escherichia Coli oraz Enterococcus Faecalis w pochwie i co to oznacza

Bakteria E. coli na wyniku posiewu z pochwy to stan nikogo nie dziwiący, jako że jest to dość powszechne zjawisko. Mimo obecności tej bakterii, często nie występują żadne symptomy infekcji intymnej. W przeprowadzanych badaniach, nie tylko E. coli może zostać zidentyfikowana, także Enterococcus faecalis, choć jest to o wiele mniej częste zjawisko. Obecność E. coli może być sygnałem bakteryjnego zapalenia pochwy, inaczej definiowanego jako bakteryjna waginoza.

Zarówno odbyt, cewka moczowa, jak i pochwa sąsiadują ze sobą na niewielkim obszarze, stwarzając potencjalne ryzyko przenoszenia bakterii chorobotwórczych z jelita grubego do dróg moczowych oraz do pochwy. Sztuka medycyny umożliwia wykrywanie takich bakterii podczas jednego z badań – posiewu z pochwy.

Dwie najczęściej spotykane bakterie tlenowe, które powodują infekcje układu moczowego podczas ciąży to Esherichia coli oraz Enterococcus faecalis. Czy jednak zawsze ich obecność w pochwie oznacza konieczność leczenia?

Jeżeli dochodzi do zaburzeń równowagi mikrobiologicznej środowiska pochwy, czyli składu flory bakteryjnej i pH, następuje zanik pałeczek kwasu mlekowego przy jednoczesnym namnażaniu się bakterii chorobotwórczych. Takie miejsce stają się sprzyjające dla rozwoju bakterii odpowiedzialnych za uciążliwe bakteryjne zakażenia pochwy.

Zdolność do szybkiego namnażania bakterii w pochwie jest zwiększana przez czynniki takie jak antybiotykoterapia, doustna antykoncepcja hormonalna czy współistniejące infekcje. Chorobotwórcze mikroorganizmy mogą wtedy doprowadzić do poważnej infekcji pochwy, co jest szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Może to skutkować przedwczesnym porodem, poronieniem czy przedwczesnym odejściem wód płodowych. Dodatkowo, taka sytuacja sprzyja zakażeniu okołoporodowemu noworodka. Dla kobiet nie będących w ciąży, bakteryjna waginoza może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak wstępujące zakażenia nerek.

Bakteria E. coli jest Gram-ujemną pałeczką, która bytuje w przewodzie pokarmowym, gdzie w stanie równowagi z fizjologiczną florą bakteryjną jelit nie powoduje problemów zdrowotnych. To samo dotyczy jej obecności w pochwie. Bliskość dróg moczowo-płciowych z odbytem umożliwia przenoszenie bakterii E. coli do środowiska pochwy.

Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku Enterococcus faecalis. Ta bakteria Gram dodatnia stanowi naturalną florę przewodu pokarmowego, jamy ustnej oraz pochwy. Jeśli zachowana jest równowaga między E. coli czy E. faecalis a pałeczkami Lactobacillus, nie występują objawy infekcji układu moczowo-płciowego i bakteria E. coli w wymazie z pochwy nie jest powodem do obaw.

Niemniej jednak, E. coli jest najczęstszą przyczyną bakteryjnego zapalenia pochwy, odpowiadającą za niemal 75–95 proc. wszystkich przypadków tego typu infekcji. Enterococcus faecalis to rzadziej spotykany czynnik chorobotwórczy, powodujący jednak duży odsetek zakażeń powikłanych, np. odmiedniczkowym zapaleniem nerek.

Posiew z pochwy powinien zostać wykonany w przypadku wystąpienia niepokojących objawów, sugerujących bakteryjne zakażenie pochwy. W przypadku kobiet w ciąży, na każdej wizycie ginekologicznej powinno być profilaktycznie badane pH wydzieliny z pochwy, zaś trzykrotnie podczas ciąży powinno być przeprowadzone badanie czystości pochwy.