Naparstnica purpurowa – niepowtarzalna ozdoba ogrodu przyciągająca motyle

Urocza naparstnica purpurowa, znana także jako Digitalis purpurea L., jest dwuletnią rośliną o doniosłej historii uprawy w Polsce, której początki sięgają XVIII wieku. Jej unikalne piękno objawia się w wysokich na 1,5 metra pędach, które uwieńczone są okazałymi kwiatami przypominającymi dzwonki. Doskonale harmonizuje zarówno jako soliter, jak i w zestawieniu z innymi kwiatami tworząc piękne kompozycje. Jakie są jednak wymagania tej niezwykłej rośliny i jak należy o nią dbać? Oto kilka porad.

Digitalis purpurea L., czyli naparstnica purpurowa, jest reprezentantem rodziny babkowatych. Swoją premierę miała w XVI wieku za sprawą książki o ziołach autorstwa szwajcarskiego botanika Leonharta Fuchsa. Jej dekoracyjny charakter doceniono w Polsce między XVIII a XIX wiekiem, gdzie zaczęto ją hodować jako roślinę ozdobną.

Naparstnica purpurowa to prawdziwa perła wśród kwiatów – idealnie wpisuje się w przestrzeń zarówno niewielkich, jak i większych ogrodów. Jest niezwykle efektowna na rabatach, w pojemnikach ozdobnych czy na obszernych skalniakach. Jej uprawa może odbywać się indywidualnie jako soliter, czyli rośliny wyeksponowanej na otwartej przestrzeni, ale z powodzeniem można ją także sadzić w grupach. Cechuje ją również miododajność, co powoduje, że do ogrodu przyciąga korzystne insekty – motyle oraz trzmiele.

Naturalne siedliska naparstnicy purpurowej znajdują się w Europie Środkowej i Zachodniej, a także na Półwyspie Iberyjskim. Skupiska tej rośliny możemy spotkać również w Północnej Afryce, konkretnie w Maroko. Jako gatunek zawleczony, naparstnica purpurowa zadomowiła się również na terenach Ameryki Północnej i Południowej, Australii oraz Nowej Zelandii.