Rozwiązanie tajemnicy 3,5 tysięcznej starożytnej zbroi dzięki greckiej piechoty morskiej

Starożytna zbroja pochodząca sprzed 3500 lat, użyta w symulacji bojowej przez grecką piechotę morską, przyniosła odpowiedź na pytanie o jej pierwotne przeznaczenie. Uznano, że pomimo swojej wagi mogła być używana do walki trwającej wiele godzin.

Mykeński pancerz znaleziony podczas wykopalisk w Dendrze (Grecja) w 1960 roku, jest jednym z najstarszych odkrytych dotychczas w Europie. Jego przeznaczenie budziło kontrowersje przez lata. Niektórzy naukowcy twierdzili, że z powodu swojej wagi – ponad 18 kg – oraz skomplikowanej konstrukcji z brązu, służył raczej jako element ceremonialny, niż praktyczna osłona podczas walki. Inni specjaliści sugerowali natomiast, że mogła być ona częścią wyposażenia mykeńskich wojowników, prawdopodobnie tych walczących z rydwanów.

W celu rozwiązania tajemnicy i zrozumienia technik bojowych stosowanych w późnej epoce brązu w Europie, dr Andreas Flouris z University of Thessaly(FAME) przeprowadził badanie opisane 22 maja w czasopiśmie „PLOS ONE”. Celem było określenie wpływu zbroi na mobilność użytkownika oraz jej skuteczności jako ochrony. Badano również, jak długotrwałe noszenie zbroi wpływa na układ krążenia oraz poziom zmęczenia.

Testy przeprowadzono na replikach zbroi mykeńskiej, które założyli ochotnicy z greckiej piechoty morskiej, ubrani w zbroje i uzbrojeni w broń epoki brązu. Po odbyciu krótkiego szkolenia z starożytnych technik walki, bazującego między innymi na „Iliadzie” Homera, przeprowadzili oni symulacje bitwy trwającej jedenastu godzin.

Wyniki pokazały, że noszenie zbroi nie ograniczała ruchów żołnierzy ani nie była dla nich dużym obciążeniem. Badacze stwierdzili więc, że mykeńska zbroja była sprzętem bojowym. Technologia tej zbroi mogła przyczynić się do potęgi cywilizacji Mykeńskiej, która osiągnęła szczyt w latach 1450–1225 p.n.e.

Na podstawie wyników badań, naukowcy opracowali oprogramowanie symulujące warunki bojowe. Dzięki niemu można przetestować hipotetyczną skuteczność różnych rodzajów zbroi i broni. Zespół dr. Flourisa planuje kontynuować badania nad mykeńskim uzbrojeniem przy użyciu technologii informatycznych.

Zbroja znaleziona w Dendrze została odkryta przez szwedzkiego profesora Paula Åströma i greckiego archeologa, dr Nikosa Verdelisa. Jest to kompletny pancerz płytowy, składający się z elementów połączonych skórzanymi rzemieniami. Składa się on z dwuczęściowego kirysu z naramiennikami i wysokim kołnierzem chroniącym szyję, kark i podbródek, oraz fartucha z trzech par szerokich, wygiętych płyt, dochodzącego do kolan użytkownika. Całość uzupełnia hełm wykonany z kłów dzika, wyposażony w osłony na policzki. Ekspertom sądzi, że do kompletu zbroi należały również nagolenniki i osłony przedramienia, które mocowano lnianymi pasami.