Śmiałe odkrycie paleontologów: szczątki starożytnej skamieniałości na szkockiej wyspie Skye

Na szkockiej wyspie Skye, zespół paleontologów natrafił na zaskakujące odkrycie. Podczas terenowej eskapady do Elgol, położonego na południowo-zachodnim brzegu wyspy, badacze natknęli się na kopalne szczątki zupełnie nieoczekiwanie. Odnalezione skamieniałości są pozostałościami z okresu środkowej jury, kiedy to Ziemią władały dinozaury. Szczególnie interesujący jest fakt, że szczątki te należą do pterozaura – skrzydlatych gadów, które żyły około 168 do 166 milionów lat temu.

Naukowcy przyznają, że odkrycie takich skamieniałości jest rzadkością, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że zazwyczaj są one niekompletne, co utrudnia zrozumienie ewolucji pterozaurów. Naturalnym jednak było zdziwienie profesora Paula Barretta, naukowca z Muzeum Historii Naturalnej, który stwierdził, że odnalezienie takiego gatunku w tym miejscu było stuprocentowym zaskoczeniem – wcześniej pokrewne pterozaury były odnajdywane tylko w Chinach.

Mimo, że jak wiele innych odkryć, również i to nie jest kompletne – zachowały się tylko skrzydła, nogi, część ramion i kręgosłup – paleontolodzy są przekonani, że w tym przypadku będą mogli zgłębić więcej informacji na temat ewolucji i różnorodności tych gatunków dinozaurów. Badacze poświęcili wiele lat na przygotowanie szkieletu oraz skanowanie kości, część z nich pozostała w skałach.

Pterozaur z okresu środkowej jury znany jest też jako pterodaktyl, jednak termin ten jest niepełny, ponieważ pterodaktyl to nazwa jednej z rodzin pterozaurów. Zidentyfikowany gatunek jest częścią grupy nazywanej Darwinopterus. Wierzy się, że stanowi on łącznik między dwoma innymi gatunkami. Najprawdopodobniej polując na inne latające zwierzęta, Darwinopterus mógł wykazać większą różnorodność niż wcześniej przypuszczano. Przypuszcza się, że żył na Ziemi przez 25 milionów lat.

Gad otrzymał nazwę Ceoptera evansae. Pierwsza część nazwy pochodzi od szkockiego „cheo”, co oznacza mgłę oraz łacińskiego „ptera”, czyli skrzydło. Druga część nazwy – „evansae” jest hołdem dla brytyjskiej paleontolożki Susan E. Evans, jako podziękowanie za jej lata pracy naukowej, szczególnie na wyspie Skye.